Źródło
Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej 1925 nr 12 poz. 202
Kontekst historyczny
Uzupełnienie do istotnego dla edukacji dzieci żydowskich aktu prawnego w sprawie nauki w szkołach powszechnych z 1923 r. stanowił Okólnik Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Kuratoriów Okręgów Szkolnych, wydany w 1925 r. Rozszerzał on przepis zakazujący zmuszania Żydów uczęszczających do państwowych szkół średnich o zwolnienie z pisania, rysowania i wykonywania prac ręcznych w soboty. Te zadania, zgodnie z zasadami judaizmu (Helachot), zaliczano do melachot czyli czynności, których wykonywanie w szabat jest zabronione. Tak szczegółowe rozporządzenia dotyczące edukacji dzieci żydowskich wychodziły naprzeciw oczekiwaniom środowisk żydowskich. Jednocześnie należy podkreślić, że uwzględniały jedynie dezyderaty ortodoksyjnej jego części.
Dokument
Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oznajmia, że młodzież wyznania mojżeszowego uczęszczająca do państwowych szkół średnich ogólnokształcących nie może być zmuszana w soboty do pisania, rysowania i robót ręcznych.
Warszawa, dnia 20 listopada 1925 r. (L. 14286/II).
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (–) St. Grabski[1]
[1] Stanisław Grabski (1871-1949) – ekonomista, prezes Zarządu Głównego Związku Ludowo-Narodowego (1919-1923) minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (1923, 1925-1926), wiceprzewodniczący Krajowej Rady Narodowej (1945-1947).